UNESCO

Większość mieszkańców Torunia puszy się na samą myśl o starówce. Wiedzą doskonale o liście UNESCO i pozycji na niej toruńskich zabytków. Co rusz debatują o urodzie tego miejsca. Biedronka jest be, wózek na Nowym Rynku jest be a mój ulubiony profesor Ch. to nawet przekonywał czytelników gazety, że cała Europa śmieje się z naszego osiołka. Na wszelki wypadek zrobiłem sobie zdjęcie osiołka i wszędzie gdzie tylko mogę, a podróżuję sporo, pokazuję zdjęcie tego miejskiego pomniczka i nic. Nie natrafiłem nawet na mały uśmieszek, raczej patrzą na mnie jak na idiotę porównując do osła.

Toruń chucha i dmucha na tą swoją dumę. Powołano nawet menadżera starówki, który ma nią zarządzać. Tylko trochę zapomniano o ludziach, mieszkańcach tej dzielnicy. Jakieś rachityczne działania są wprawdzie podejmowane, ale to chyba o wiele za mało. Tam mieszkają w dużej mierze ludzie ubodzy i nawet często rodziny patologiczne. Zrezygnowani, zagubieni szwendają się po uliczkach miasta chcącego uchodzić za perełkę.

Dwa dni temu w trakcie rekolekcji dla uczniów szkół podstawowych w kościele św. Jakuba uczniowie ze szkoły nr 1 (starówka) zaatakowali kamieniami, cegłami dzieciaki z SP 2 (Jakubskie). Walka na tyle była niebezpieczna, że następnego dnia msza musiała się odbyć w asyście policji. Jak pod krzyżem na Krakowskim  Przedmieściu.  10-latki nauczyły już się nienawidzić. Na razie obcych z innej dzielnicy, potem, gdy trochę podrosną i dowiedzą się o istnieniu innych miast przeniosą swoje frustracje na tych z Bydgoszczy. W wieku 30 lat znienawidzą Żydów, arabów itp. Po czterdziestce wrogiem będzie sąsiad co ma lepszy samochód a na koniec  wrócą do kościoła i zostaną Prawdziwymi Polakami. Cała ta spirala nienawiści będzie się kręcić w scenerii murów o wielkim znaczeniu dla światowego dziedzictwa kultury.

Byłem kiedyś w małej słowackiej wsi wpisanej także na listę UNESCO. To był Vlkolinec. Górska wioska – skansen, ale taki, w którym mieszkają ludzie. Przed wioską budka z biletami a w kolorowych chałupach żyją ludzie. Długo starali się o opiekę UNESCO.A gdy ich wpisano to im się trochę odwidziało. Wścibscy turyści zaglądający im do okien szybko przestali być dla nich atrakcyjni. Pojawiły się na domach tabliczki z zakazem fotografowania, w oknach ciężkie kotary i nienawistny wzrok. No bo jak to jest. Wychodzi facet w brudnych gaciach na ganek, idzie krowę napoić, głośno sobie beknie a za płotem grupa niemieckich turystów. Robią zdjęcia, filmują i jeszcze zagadują w obcym języku. I tak dzień w dzien. Pieniądze z biletów weźmie gmina. Jeden chłop – rzeźbiarz sprzeda kilka świątków a oni nawet domu nie mogą pomalować jak im się chce. Nie mówiąc już o zdybaniu sąsiadki na sianie. Od razu poszłyby filmiki do sieci.

Tak to UNESCO chroni dziedzictwo.